Sunday 29 January 2012

Ken jij een Verborgen Immigrant?

"Ze zijn er wel maar je ziet ze niet. Ze lopen rond maar je hoort ze niet. Mogelijk vallen ze ook niet op, maar misschien toch wel een beetje? Ze doen niet mee met de laatste mode. Bepaalde spereekwoorden kennen ze niet. Hun taal is anders, wat voor accent is het toch? Ik kan het niet thuisbrengen."

Ja, zo was ik ook toen ik vanuit Afrika in Nederland kwam studeren. Ik was er wel maar viel niet erg op. Ik deed niet mee met de laatste mode. Op mijn middelbare school in Zimbabwe moest ik dagelijks een schooluniform dragen. Trouwens ik heb vanaf dat ik naar de eerste klas van de lagere school tot dat ik naar de universiteit ging altijd een schooluniform gedragen. Wat weet ik nou van de nieuwste mode in Nederland? Mijn accent? Het is een Engels accent in mijn Nederlands. Na de vele jaren Engelstalig onderwijs heb ik er een zachte "t" aan overgehouden. Het schijnt dat ik het woord "thee" toch anders uitspreek dan de meeste Nederlanders. Een verborgen immigrant noemen ze het ook wel. Kinderen die een deel van hun leven in het buitenland hebben gewoond en dan terugkeren naar hun "paspoort" land. Nederland is mijn paspoort land, mijn ouders zijn Nederlanders. Hier kan je meer lezen over mij.

Third culture kids zijn kinderen die in een ander land opgroeien dan hun "paspoort" land. Vroeger was het zo dat het vaak was vanwege het beroep van één van hun ouders. Meestal was het de vader die een diplomaat, zakenman, zendingswerker of ontwikkelingswerker was.

Vooral het terugkeren naar Nederland kan een flinke uitdaging zijn. Dat was het in ieder geval voor mij. Eigenlijk was het voor mij ook niet echt terugkeren, want ik had nauwelijks in Nederland gewoond. Wij kwamen wel regelmatig op verlof maar dat is toch heel anders dan hier wonen. Verlof betekende altijd dat wij weer weggingen, wij zouden weer afscheidnemen van Nederland en van onze familie hier. Op mijn 19de kwam ik alleen naar Nederland om hier te studeren. Ik was een verborgen immigrant, ik zag er net zo uit als mijn medestudenten maar ik voelde mij totaal anders, ik dacht anders, mijn reverentie kader was anders. Ik kwam er toen achter dat ik heel erg beïnvloed was door de landen waar ik in Afrika gewoond had.

Er is onderzoek naar gedaan in Amerika: "Third Culture Students, an exporatory study of the transition in the first year of college" door Dorothy S. Wiegel, University South Carolina 2010.

Deze 3 dingen hielpen studenten om een goeie start te maken op de universiteit:
  1. De mogelijkheid om contact te hebben met docenten
  2. De mogelijkheid om vriendschappen te sluiten met internationale studenten
  3. Een ouder of een familielid hebben in hetzelfde land
Wat ook van belang bleek dat het fijn voor de studenten is om hun eigen verhaal ergens kwijt te kunnen.

Mijn advies is zoek iemand die naar je verhaal wil luisteren. Schrijf anders een dagboek of begin een blog. Lees ook mijn 5 tips voor jongeren die vanuit het buitenland in hun thuisland gaan studeren. Wil je meer over dit onderwerp lezen dan lees het boek "A Global Nomad's Guide to University Transition" geschreven door Tina Quick. Het is ook mogelijk om lid te worden van TCKid.com an online community voor third culture kids daar zal je meer mensen ontmoeten met een soortgelijk verhaal.

Meer lezen?
Herken je het verhaal? Was jij ook een verborgen immigrant? Heb je nog adviezen?
Foto met dank aan Doberman van Morgue file.

No comments:

Post a Comment